alone life එකේ සුන්දරත්වය...
අපි තනි වෙන්න ඕනෑ. ඒ කියන්නේ මේ හැම දෙයකින්ම මිදිලා තනිව හිතන්න ඕනෑ අපි ගැනම. ඒ කියන්නේ අවබෝධයෙන්. ඒ වගේම මේ සොබාදහමත් අපිත් පැවැත්වෙන අකාරය ගැන හිතන්න ඕනැ. එතකොට මේ ලෝක ස්වාභාවය අපිටම තෙරේනවා. කොහොම වුනත් අපි තනි වුනාම අපේ ජිවිතයේ තියෙන සුන්දර අසුන්දර කැමැති අකමැති දේවල් වගේ නෙයෙකුත් දේවල් හිතට ඒනවා. ඒවා අවබෝධයෙන් බැලිය යුතුය. මොකද අපි හිතන පතන අකාරයට තමයි අපේ අනාගතය සැකසෙන්නේ. වෙලාවකට අපි සත්‍ය දැක දැක බොරැවම කරනවා. ඒ දේ කරන්න ඕනැ නිසා බොරැවම කරනවා. නමුත් සිහිබුද්දියෙන් තමාගේ ජිවිතය ගැන හිතන කෙනෙක් අනිවර්යෙන්ම තමාගේ මෙන්ම අනික් අයගේ ජිවිතයටද යහපත් වෙන අකාරයේ තිරණයක් ගන්නවා ඕනෑම ප්‍රශ්ණයකදි.
අපේ වටේ ඉන්න අය, පවතින දේවල් නිසා තමයි අපි ජිවත් වෙන්නේ. එහෙමනම් අපි වටේ ඉන්න පවතින දේවල් අපිට අවශ්‍ය නිවැරදි අකාරයට වෙනස් කරගත යුතුයි. අපි හැම වෙලෙම නිවැරදි වෙන්න බලනවා නම් අනිවාර්යෙන්ම සත්‍ය ජය ගන්න බලනවා නම් පළමුව තනි වි තමා ගැන පළමුව සිතිය යුතුය.
සුන්දර ලෝකයක අපි ඉන්නේ එත් අපිම මේ ලොකේ අසුන්දර දුක් ගොඩාක් සහිත තැනක් කරගෙන.
කෙනෙකුන් කවියක් චිත්‍රයක් සින්දුවක් වැනි සුන්දර දේවල් පවා ලියවෙන්නේ කියවෙන්නේ තනිව සිටින අයට නේද. ඔවුන් මේ ලෝකේ එච්චර සුන්දරව දකින්නේ තනිව දකින විට මේ ලෝකේ ඇත්ත තත්වය දකින නිසාය. අපි ඇත්තටම ජිවත් වෙන්න ඕනෑ නම් තනිව සිතන්න ඕනී අපේ ජිවිතය ගැනම.තම හිසට තම අතමය සෙවනැල්ල යැයි අපේ සම්මාසම්බුදු බුදුරජාණන් වහන්සේ පවා එදා දේශනා කලේ ඒ නිසා වෙන්න ඇති
අලුතෙන් දෙයක් කරන්න,අලුත් කෑමක් අත්හදා බලන්න,ජිවිතයට හොදපුරුදු ටිකක් එකතු කරගන්න,ඒ ලැබිච්ච ජිවිතයේ ලස්සන තැන් හොය ගෙන යන්න.ඔබ ඔබම වන්න
තනියම ඉද්දි හිතුනා තනිකම ගැන පොඩි post එකක් දාන්න.මම නම් ඉතින් මහා දාර්ශිනකයෙක් නෙවෙයි.ඒත් පුඑවන් විදියට,මට හිතෙන විධියට ලිව්වා..කැමතියි නම් පොඩියට හරි commentuවකුත් දා‍ගෙනම යන්න.එතකොට තමයි මේ කොල්ලට පුංච් ජොලියක් දැනෙන්නෙ..
-සංජය
No comments:
Post a Comment